พระผู้เป็นเจ้าทรงให้คำรับรองเกี่ยวกับการป้องกันการคดโกงหรือการบิดเบือนข้อเท็จจริงในพระคัมภีร์กุรอาน พระองค์ทรงตรัสไว้ว่า: แท้จริงเราได้ให้พระคัมภีร์กุรอานลงมา และแท้จริงเราเป็นผู้รักษามันอย่างแน่นอน. (พระคัมภีร์กุรอาน, 15:9) ชาวมุสลิมเชื่อในพระศาสดาและผู้ถือสารของพระผู้เป็นเจ้า เริ่มจากอาดัมรวมทั้งโนอาห์ อับบราฮัม อิสมาเอล ไอแซ็ค จาค็อบ โมเสส และ พระเยซู (ความสันติย่อมขึ้นอยู่กับทุกพระองค์) แต่สารฉบับสุดท้ายของพระผู้เป็นเจ้าที่ทรงมอบให้แก่มวลมนุษย์ เป็นการยืนยันอีกครั้งหนึ่งในเรื่องของสารอันเป็นนิรันดร ซึ่งทรงเปิดเผยแก่พระศาสดามูหะหมัด. ชาวมุสลิมเชื่อว่าพระมูหะหมัด ทรงเป็นพระศาสดาองค์สุดท้ายที่ประทานมาจากพระผู้เป็นเจ้า ตามที่พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงตรัสไว้ว่า: มุฮัมมัดมิได้เป็นบิดาผู้ใดในหมู่บุรุษของพวกเจ้า แต่เป็นร่อซู้ลของอัลลอฮ์และคนสุดท้ายแห่งบรรดานบี... (พระคัมภีร์กุรอาน, 33:40) ชาวมุสลิมเชื่อว่าพระศาสดาและผู้ถือสารทั้งหมดได้รับการสรรสร้างให้มาเกิดเป็นมนุษย์ผู้ซึ่งไม่มีผู้ใดมีคุณสมบัติแห่งเทพอย่างพระผู้เป็นเจ้าเลย. ชาวมุสลิมเชื่อในเรื่องวันพิพากษา (วันฟื้นคืนชีพ) เมื่อหมู่มวลมนุษย์จะต้องฟื้นคืนชีวิตมาฟังคำพิพากษาของพระผู้เป็นเจ้าซึ่งขึ้นอยู่กับความเชื่อและการกระทำของพวกเขา.
การถือศีลอด คือ การงดเว้นจากการบริโภค อาหาร เครื่องดื่ม การร่วมสังวาส การรักษาอวัยวะทุกส่วนให้พ้นจากการทำชั่ว ทั้งด้านกายกรรม วจีกรรม และมโนกรรม ตั้งแสงอรุณขึ้น จนกระทั่งหมดแสง เพื่อให้มีความ หนักแน่นอดทน ให้ทุกคนรู้รสชาติ ของความหิวโหย เพื่อจะได้เห็นอกเห็นใจคนจน 5. การประกอบพิธีฮัจญ์ ฮัจญ์ แปลว่า การมุ่งไปสู่ หรือการไปเยือน หมายถึง การเดินทางไป ประกอบศาสนกิจ ณ อัลกะบะห์ หรือบัยดุลลอห์ ในนครเมกกะ ประเทศซาอุดีอาระเบีย ตามอย่างที่ท่านศาสดามูฮำหมัด ได้กระทำไว้
การประกอบพิธีฮัจญ์ เป็นการเดินทางไปประกอบพิธกรรมทางศาสนาที่เมืองเมกกะ ประเทศซาอุดีอาระเบีย จุดมุ่งหมายเพื่อให้ชาวมุสลิมระลึกถึงพระเจ้าและได้พบปะพี่น้องมุสลิมจากทั่วโลก
ตะมัตตัวะอฺ คือผู้ครองอิหฺรอมตั้งเจตนาทำอุมเราะฮฺก่อนการทำฮัจย์ ขณะที่เข้าสู่เทศกาลฮัจญ์แล้ว 2. อิฟร้อด คือผู้ครองอิหฺรอมหลังจากการทำการตอวาฟกุดูมแล้วเขาจะต้องสวมชุดอิหฺรอมจน กระทั้ง ถึงวันที่ 10 ซุลฮิจญะฮฺหลังจากนั้นจึงทำอุมเราะฮฺ 3. กิรอน คือผู้ครองอิหฺรอมตั้งเจตนาทำอุมเราะฮฺและการทำฮัจย์พร้อมกัน หลังจากการทำอุมเราะฮฺ คือ ตอวาฟและสะแอแล้ว ไม่ต้องโกนศีรษะหรือตัดผม แต่ให้เขาครองอิหฺรอมกระทั้งถึงวันที่ 10 ซุลฮิจญะฮฺ สถาน ที่สำคัญที่ใช้ในการประกอบพิธีฮัจย์คือ ทุ่งอารอฟะห์, ตำบลมุซดะลิฟะห์, ตำบลมีนา, และ อัล-กะบะฮฺ (การตอวาฟรอบกะบะห์นี้ ไม่ได้กระทำพร้อมกันในเวลาเดียวกัน) แหล่งที่มา